Nakon završetka opštih izbora 2018. godine, lideri SNSD Milorad Dodik i Ujedinjene Srpske, Nenad Stevandić, prvi put su upotrijebili riječ “reprezentativci” za izabrane srpske predstavnike u zajedničkim institiucijama BiH.
“Srpska reprezentacija” u Sarajevu postala je omiljena kovanica za predstavnike vlasti u Republici Srpskoj i nakon završetka opštih izbora 2022, a sam pojam “reprezentativci”, po svojoj definiciji, trebalo bi da predstavlja nešto najbolje što je iz Republike Srpske poslato u Sarajevo da brani interese RS-a i predstavlja “krem de la krem” onoga što Srbi na političkoj sceni u BiH imaju da ponude kako bi njihovi nacionalni interesi i prava bili kvalitetno zastupani na nivou Savjeta ministara i Parlamenta BiH.
“SELEKTOROVA” GREŠKA
Međutim, sudeći prema preliminarnim rezultatima nedavno završenih lokalnih izbora u BiH, srpski “reprezentativci”, posebno oni koji su izabrani da predstavljaju Republiku Srpsku u Savjetu ministara BiH, na izborima su se proveli kao “bosi po trnju”. Slična situacija je i sa nekim drugim predstavnicima Republike Srpske u Parlamentu BiH, koji su, uprkos tome što ih je na ključne pozicije u njihovim lokalnim zajednicama kandidavao “selektor srpske reprezentacije”, Milorad Dodik, na proteklim izborima doživjeli debakl.
Tako je, na primjer, “reprezentativac” Republike Srpske u Predstavničkom domu parlamenta BiH, Miroslav Vujičić iz SNSD, do nogu potučen u trci za načelnika opštine Istočna Ilidža od kandidata SDS za istu funkciju, Marinka Božovića.
Vujičić je, tako, na proteklim izborima uspio da dobije povjerenje samo 3.662 birača, dok je njegov protivkandidat iz SDS dobio skoro 2.000 glasova više – 5.536.
U istoj opštini kao nosilac odborničke liste SNSD kandidovao se još jedan istaknuti „reprezentativac“ Republike Srpske u Sarajevu, aktuelni ministar spoljne trgovine i ekonomskih odnosa BiH, Staša Košarac. Koliko su njegovo učešće i rezultati u „srpskoj reprezentaciji“ cijenjeni među građanima njegove lokalne zajednice, najbolje pokazuje to što Košarac, kao ministar i nosilac odborničke liste, nije uspio da osvoji više glasova čak ni od njegovog stranačkog kolege Nebojše Šešlije, koji je na izborima dobio 940 glasova građana Istočne Ilidže, dok je za Košarca glasalo njih 894.
Aktuelni ministar finansija i trezora u Savjetu ministara BiH, Srđan Amidžić, takođe se ne može pohvaliti da je svoj “reprezentativni status” u Sarajevu uspio okruniti rezultatima na lokalnim izborima ove godine.
Iako po funkciji zauzima jedan od najznačajnih položaja u strukturi vlasti na nivou BiH, Amidžić je na odborničkoj listi SNSD za Banjaluku ostao daleko iza Vlade Đajića, koji je osvojio 10.539 glasova, ali i Gorana Talića, za koga je glasalo 5.979 Banjalučana. Amidžić je odborničkoj listi SNSD tek na trećem mjestu s osvojenih 5.497 glasova.
Posebna priča je izborni debakl “reprezentativca” Republike Srpske i predsjednika DNS, Nenada Nešića, čija stranka je na proteklim izborima doživjela potpuni politički krah.
POLITIČKI KRAH DNS-a
Od nekada najmoćnije političke stranke u Prijedoru, koja je do prije nekoliko godina „vedrila i oblačila“ u tom gradu, DNS je na proteklim izborima ostao bez ijednog odborničkog mandata u gradskoj skupštini, a identična situacija je i u najvećem gradu Republike Srpske, Banjaluci. Kako bilo, “reprezentativac” Nešić i dalje zauzima poziciju ministra bezbjednosti u Savjetu ministara BiH.
Komentarišući za Srpskainfo rezultate koje su „srpski reprezentativci“ u Sarajevu ostvarili na proteklim izborima, politički analitičar Velizar Antić ocjenjuje da se ni u kom slučaju ne može reći da su se proslavili.
– Mislim da su na ovim izborima građani prije svega glasali za političke partije, a manje su bili usmjereni na pojedince koji se na njima nalaze. Tako imamo situaciju i nekih odbornika koji su u prethodnom mandatu jako dobro radili i borili se za interese građana, a na ovim izborima nisu dobili povjerenje – ističe Antić.
Takođe, kako dodaje, on smatra da u svakoj političkoj partiji, pa samim tim i u SNSD, kao najvećoj, ima toga i previše.
– Postoje unutarstranačke struje i lobiji. Očigledno je da su ove struje “gurale” svoje kandidate, a kočile prolaz nekih drugih koji su možda i kvalitetniji kadrovi – zaključuje Antić.